دیسپرسانت یا پخش کننده یک ماده فعال سطحی و یا یک پلیمر غیر فعال سطحی است که معمولا برای جداسازی ذرات و یا جلوگیری از انحلال و چسبندگی آنها به کلوئیدها اضافه می شود. نقش عمده این مواد جلوگیری از ته نشینی و پخش نمودن ذرات در محیط آبی می باشد.
هایپر صنعت فامکو ارائه دهنده دیسپرسانت به مشتریان عزیز می باشد.
نام محصول: دیسپرس کننده (Dispersant)
رنگ: بی رنگ، شفاف
بسته بندی: گالن 20 لیتری
مواد پخش کننده را می توان از مواد شیمیایی تصفیه آب و فاضلاب به شمار آورد که با نفوذ به داخل کلونی های تشکیل شده باعث از هم پاشیده شدن آنها می شوند. هدف اصلی کاربرد پخش کننده ها، شکستن لکه نفتی روی قطرات کوچک است که به سرعت داخل ستون آب می آیند و رقیق می شوند و توسط میکرو ارگانیسم های طبیعی تخریب می شوند. استفاده از پخش کننده ها بر هزینه های واکنش تولید نفت موثر است و آسیب های منابع مهم و حساس را به حداقل می رساند.
اساس کار، نحوه عملکرد و ویژگی های کلی دیسپرسانت ها
اساس عملکرد دیسپرس کننده ها بر پایه نیروی دافعه قوی تر بین مولکولی نسبت به نیروی جاذبه واندروالسی می باشد. برای توضیح بیشتر این فرآیند باید گفت که اساس کار دیسپرسانت، در واقع حل کردن ذرات و در نهایت پخش شدن آنها در یک مایع خواهد بود. این فرآیند موجب عدم کلوخه شدن ذرات می شود و آنها را از یکدیگر جدا می کند.
علت استفاده ازپخش کننده ها بر روی روغن شناور و یا استفاده از آب های زیر زمینی یکسان است:
هدف به حداقل رساندن عوارض کلی زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی با جلوگیری از نشت روغن شناور در نزدیکی دره یا زیستگاه ساحلی و داخل ساحل است. استفاده ازپخش کننده ها در شناورها، به این علت است که سطح روغن را به قطرات کوچکتر روغن تقسیم کنند.
پخش کننده ها در واکنش به نشت نفت نقش بسزایی دارند:
کاربرد پخش کننده های سطح یکی از چندین واکنش به نشت نفت در دریا است. پخش کننده ها در به حداقل رساندن میزان استفاده از مخازن زیر زمینی موثرند به طوریکه وقتی نفت و روغن به سطح آب می رسند با استفاده از پخش کننده ها، روغن روی سطح آب می ماند.
افزودن پخش کننده ها به نفت و گاز تولید شده، باعث افزایش نسبت روغن نشت شده برای شکستن قطرات کوچک نفتی که در ستون آب پخش شده اند، می شوند و همچنین قطرات داخل ستون را رقیق کرده و تجزیه می کنند، بر خلاف قطرات بزرگ نفتی که تا سطح دریا شناور خواهند شد.
سورفاکتانت های موجود در پخش کننده ها تا حد زیادی باعث کاهش واکنش آب و روغن که بین نفت و آب وجود دارد، می شوند و این باعث انتشار گازهای زیرزمینی برای تبدیل نسبت بیشتری از نفت به قطرات کوچک نفت می گردد.
در سال 2010 وقوع حادثه درعمق آّب خلیج مکزیک نشان داد که تزریق پخش کننده ها در آب های زیرزمینی می تواند یک واکنش موثر برای تخلیه نفت و گاز زیرزمینی باشد. در صورت استفاده نکردن از پخش کننده های فروپاشی، روغن به سطح و ساحل دریا می ریزد.
پراکنده شدن نفت نشت شده در ستون آب دارای قابلیت ها و محدودیت های بالقوه است که که مزایا و خطراتی، مانند توجه به واکنش، ارزیابی سود خالص محیط زیست (NEBA)، باید در آن مورد بررسی قرار گیرد. افزودن پخش کننده ها باعث بیشتر شدن روغن رها شده به صورت قطره های کوچک نفت تولید شده، که در داخل آب پراکنده می شوند.
استفاده از پخش کننده راهکاری مفید در به حداقل رساندن خطرات ایمنی است و باعث از بین رفتن نفت در سطح آب و آسیب رسیدن کمتر به ستون می شود، همچنین از آسیب به زیستگاه های ساحلی جلوگیری می کند. پراکندگی نفت، فرآیندهای زیست تخریب محیط را افزایش می دهد. استفاده از پخش کننده باعث فرو رفتن نفت به دریا می شود. همانند تمام تکنیک ها، استفاده از پخش کننده ها دارای محدودیت هایی است اما دارای توانایی هایی در واکنش مفید به نشت نفت بیشتر در دریا نیز می باشد.
رفتار نفت نشت شده در زیر دریا
نشت نفت در زیر دریا به حالت های مختلف انجام می شود:
ویژگی اصلی نفت نشت شده زیر دریایی که بر اندازه توزیع قطرات روغن موثر است؟
تقریبا تمام روغن های خام نسبت به آب دریا کمتر متراکم می شود، بنابراین تمایل به شناور شدن دارند، اما قطرات بزرگ نفتی نسبت به سطح دریا بسیار سریعتر از قطرات کوچکتر نفت شناور می شوند. قطرات نفتی کوچکتر در آب های عمیق، قبل از اینکه بتوانند به سطح دریا برسند، تجزیه می شوند. همچنین تجزیه زیستی باعث می شود که سرعت قطرات افزایش یابد.
نشت حفره ای که در یک جریان فوران زیر دریایی نفت و گاز را حمل می کند، یک جت خوب از قطرات کوچک نفت همراه با آب ایجاد می کند که حجم نفت نشت شده در آن پایین خواهد بود. پارگی چنین جریان خطی ای به تخلیه سریع نفت و گاز منجر خواهد شد، اما به دلیل این که خطوط لوله جدا شده، خط فشار را افزایش می دهد.
نشت از کشتی های غرق شده بستگی به شرایط دارد، اما احتمالا آهسته است و منجر به لکه های بزرگ نفت یا سوخت می شود.
یک خطر بالقوه برای موجودات دریایی که در معرض روغن پراکنده قرار دارند، در دریا وجود دارد. قطرات و هر گونه موادی که ممکن است حل شوند و از قطرات نفت رها شوند. اگرچه آسیب دیدن ارگانیسم ها به عوامل متعددی از جمله مواد شیمیایی، ترکیب روغن، غلظت قطرات و ترکیبات حل شده بستگی دارد.
پتانسیل اثر در سطح دریا
نفت نشت شده روی سطح دریا انتشار یافته و آلودگی های نفتی را در مجاورت خودش گسترش می دهد. برخی از اجزای فرار نفتی (بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و BTEX) که اغلب به صورت ترکیبات آلی فرار نامیده می شوند، می توانند در ستون آب حل شوند. مقدار انحلال انتشار یافته به عمقی که نفت در آن بوده، بستگی دارد. نفت شناور روی سطح دریا تحت تاثیر باد و جریان های غالب قرار می گیرد. روغن روان در سطح دریا، خطری بالقوه برای حیات وحش می باشد. قرار گرفتن در معرض آسیب به عوامل متعددی از جمله ترکیب شیمیایی، غلظت روغن، مدت زمان و روش قرار گرفتن و حساسیت گونه بستگی دارد. اثرات بالقوه ممکن است شامل تحریک، هیپوترمی، و اثرات سمی یا کشنده باشد.
اکثر منابع اکولوژیکی حساس به نفت بیشتر در آبهای ساحلی یا در ساحل قرار دارند. نفتی که در دریا رها می شود بر روی انواع محیط زیست و منابع اقتصادی و اجتماعی، تاثیر می گذارد.
واکنش انتشار نفت رها شده در زیر دریا
تزریق پخش کننده ها در زیر دریایی
تزریق پخش کننده ها در زیردریایی می تواند باعث جلوگیری و یا کاهش رسیدن نفت به سطح دریا و یا ساحل شود. همچنین از آسیب های ناشی از نشت نفت جلوگیری می کنند.
پاسخ به روغن شناور
هر یک از این تکنیک ها دارای قابلیت ها و محدودیت هایی است که باعث بیشتر یا کمتر شدن پاسخ خاص و مناسب می شود.
ترکیب پخش کننده های مدرن: پخش کننده ها، مخلوط های سورفکتانت در حلال ها هستند.
واکنش های سطحی: مواد فعال سطحی با کاربردهای خانگی و صنعتی متعددی هستند. مولکول های واکنش سطحی (سورفاکتانت)، دارای دو بخش مرتبط هستند: بخش آبدوست متصل به یک بخش روغن دوست. این مواد را می توان به گروه های مختلف طبقه بندی کرد:
هزاران سورفاکتانت تجاری در بازار وجود دارد. مواد فعال در بسیاری از محصولات خانگی مانند صابون، شامپو، مکمل های غذایی، لوازم آرایشی و بهداشتی، پاک کننده ها و مواد شوینده وجود دارد اما هیچ سورفاکتانتی به طور خاص برای استفاده در پخش کننده های نشت نفت تولید نمی شود.
عملکرد سورفاکتانت ها در بیشتر کاربردها، ایجاد تنش بین دو فاز مایع است. سورفاکتانت ها که در پاک کننده های معمولی استفاده می شود، تنش سطحی ستون آب را کاهش می دهند.
بعضی از سورفاکتانت های غیر یونی که بیشترین استفاده را دارند، دارای یک قسمت هیدروفیل بر اساس (سوربیتول-حاصل از قند) و یک قسمت اولئوفیلیک بر اساس اسید چرب (روغن گیاهی) هستند. این سورفکتانت های غیر یونی دارای نام تجاری عمومی Spans هستند. استفاده دیگر از سورفاکتانت های غیر یونی، در استرهای اتوکسی شده قندی است. هم چنین از سورفاکتانت آنیونی در بسیاری از پخش کننده های مدرن مانند دی ایزو اکتیل سدیم استفاده می شود. از سولفوسوکسینات ها نیز در بسیاری از موارد نظیر انواع مختلف تمیز کننده و هم چنین در خواص نگهداری آب استفاده می شود.
تفاوت دیسپرس کننده با سورفکتانت
دیسپرسانت ها به عنوان نوعی سورفاکتانت محسوب شده که برای بهبود بخشیدن به فرآیند جداسازی ذرات در یک سوسپانسیون و ته نشین سازی مواد معلق به کار برده می شوند. در حالی که سورفاکتانت ها مواد کاهش دهنده کشش سطحی بین دو فاز هستند.
کاربرد دیسپرس کننده ها
همان طور که ذکر شد عوامل دیسپرسانت در صنایع گوناگونی کاربرد دارند که صنایع نفت و گاز و پتروشیمی یکی از مهم ترین صنایعی می باشد که این مواد فعال سطحی نقش بسزایی در آن دارند. همچنین قابل ذکر است که این مواد در صنایع دیگری نیز به کار برده می شوند که عبارتند از:
اگر استفاده از پخش کننده ها در آب های زیر زمینی موثر باشد، قطرات روغن ورودی به آب به قطرات در اندازه کوچکتر تبدیل می شوند. این باعث افزایش میزان انتقال (ترکیبات محلول در آب) از روغن به آب می شود. یکی دیگر از عوامل اثر پخش کننده ها کاهش غلظت است. به دلیل اینکه سرعت جریان نفت و گاز شناخته شده نیست و نمی توان اندازه گیری کرد، با استفاده از تست SSDI می توان افزایش سرعت جریان درحضور پخش کننده ها را مشاهده کرد. میکروارگانیسم ها روزها و هفته ها اکثر روغن ها را به طور قابل ملاحظه ای تجزیه می کنند.
کلیه قیمت ها بدون اطلاع قبلی قابل تغییر می باشد، لطفا جهت استعلام قیمت خرید با واحد فروش تماس حاصل نمایید.
تاریخ بروزرسانی: 1401/08/14
| ردیف | شرح | قیمت به تومان (هر کیلوگرم) |
| 1 | قیمت دیسپرسانت | 35,000 |
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید